Γιάννης Πανούσης:"Ο κοινωνικός ιστός έχει γίνει κουρέλι"

Στο ραδιόφωνο του flash μίλησε ο καθηγήτης εγκλήματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Γιάννης Πανούσης,αναλύοντας την σύγχρονη μορφή που λαμβάνει το εγκλημα στην χώρα μας και κάνοντας λόγο για έναν διαλυμένο κοινωνικό ιστό που πρέπει να βρεθεί άμεσα τρόπος να "ραφτεί" καθώς σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση, διαλύει την ελληνική κοινωνία.

"Το έγκλημα έχει αλλάξει εδώ και πολύ καιρό, έχει γίνει βίαιο, μια άμετρη και άσκοπη βία, έχει γίνει σκληρό, έχει γίνει πολλές φορές αναίτιο, θα μπορούσε δηλαδή κάποιος ακόμη και μια εγκληματική ενέργεια να την ολοκληρώσει χωρίς να σκοτώσει και όμως σκοτώνει. Αποκτά χαρακτηριστικά ρατσιστικά, μίσους, εγκλήματα μίσους. Όλα αυτά ερχόντουσαν και δημιουργούν και στην κοινωνία ρήξη, δεν είναι μόνο δηλαδή στο κομμάτι μιας εγκληματικής δραστηριότητας ενός δράστη και ενός θύματος. Αρχίζουν σιγά-σιγά να γίνονται κοινωνικές ομάδες στόχοι και κοινωνικές ομάδες εκδικητές. Αυτό θέλει ιδιαίτερη προσοχή. Γι’ αυτό και οι κοινότητες των αλλοδαπών πρέπει όχι μόνο να καταγγείλουν, δηλαδή να καταγγείλουν την αστυνομία – η αστυνομία είναι της δημοκρατίας και του κράτους φρουρός, δεν είναι για να κάνει εγκλήματα ή να ασκεί βία. Από την άλλη μεριά έχει και το δικαίωμα να κάνει έναν νόμιμο έλεγχο, μην δούμε κάθε ενέργεια της αστυνομίας και θεωρούμε ότι πρέπει να κοιμάται η αστυνομία ή όταν γίνονται εγκλήματα να μην κάνει τίποτα. Αλλά πρέπει και οι κοινότητες να βλέπουν ποια μέλη τους λειτουργούν ως μαφίες, αυτό να βοηθάνε την αστυνομία και αυτό χρειάζεται.

Έχει έναν τρόπο η κάθε κοινωνία και έναν χρόνο θα έλεγα όπου επωάζονται αυτά. Δηλαδή αυτή τη η στιγμή μέσα στην κρίση αναζητούνται υποδόρια ίσως, δεν είναι δηλαδή ότι κάποιοι 5 κάθονται και σκέφτονται, αλλά μέσα από το κοινωνικό στρώμα, καμιά φορά και μέσα από τις πολιτικές διεργασίες αναζητούνται αποδιοπομπαίοι τράγοι. Ποιος φταίει; Αυτός φταίει. Αυτός που φταίει πρέπει να τον κυνηγήσουμε. Αυτός που δε φταίει δεν είναι αναγκαστικά μόνο μετανάστης, οι οροθετικοί, είναι ο χρήστης, είναι ο φυλακισμένος, ο αποφυλακισμένος, είναι διάφορες ομάδες που στοχοποιούνται. Και αυτό είναι το χρέος της πολιτείας και των θεσμών της δημοκρατίας να μην αφήσουν να σκιστεί σε διάφορα κομμάτια η κοινωνία και το ένα να επιτίθεται στο άλλο. Όλα αυτά που λέγαμε από ποσοστά πριν από χρόνια…α δεν αφορούν την Ελλάδα, α να τρώνε από τα σκουπίδια οι Έλληνες, α να χτυπιόμαστε μεταξύ μας, α κάποιοι να πεθαίνουν στο δρόμο και να περνάμε αδιάφοροι, όλα αυτά που τα λέγαμε ήρθαν. Επήλθαν ως φαινόμενα ενώ συζητούσαμε φιλολογικά εμείς τότε γιατί δεν υπήρχε το πρόβλημα, τώρα το έχουμε. Θα μπορούσαν οι οικονομολόγοι να μην προβλέψουν, δεν προβλέψανε όχι θα μπορούσαν να… Εν πάση περιπτώσει και το πολιτικό σύστημα να μην προβλέψει την οικονομική κρίση. Θα μπορούσε.

Από την άλλη μεριά όμως το κοινωνικό ερχόταν. Αν η οικονομική κρίση εμφανίστηκε το ’08, το ’09, τουλάχιστον εγώ προσωπικά αλλά και άλλοι συνάδελφοι έχουμε γράψει πολλές φορές ότι έρχεται το άλλο, έρχεται η κατάθλιψη, η επαιτεία, η αυτοκτονία, έρχονται οι ενδοομαδικές συγκρούσεις, έρχονται μορφές ξενοφοβικής έντασης κλπ. Μα ερχόντουσαν. Τα έχουμε δει σε άλλες χώρες, δε θα τα γλιτώναμε εμείς. Κανείς δε σκέφτηκε και νομίζω δε σκέφτεται ακόμα κανένας πώς ράβεις τον κοινωνικό ιστό, ή εν πάση περιπτώσει πώς δεν τον αφήνεις να γίνει κουρέλι. Τώρα από ‘κει και πέρα τι ρόλο παίζει το πανεπιστήμιο, το σχολείο, ο δήμαρχος, η πλατεία, η εκκλησία, η οικογένεια τι κάνει σε όλα αυτά, θα μου επιτρέψετε να κρατήσω ένα μεγάλο ερωτηματικό"