“Ο ΑΝΑΒΑΛΟΣ, Ο ΜΑΥΡΟΓΙΑΛΟΥΡΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΚΙΑ ΜΑΣ Η ΜΟΙΡΑ”
δηλαδή
Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ
δηλαδή
Ή ΕΜΕΙΣ Ή ΑΥΤΟΙ
Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις των αγροτών, αλλά και όλων των κατοίκων των χωριών του βορείου τμήματος του Δήμου Άργους-Μυκηνών, για την ολοκλήρωση του έργου της μεταφοράς του νερού του Αναβάλου, αναδεικνύουν για μια ακόμα φορά τα δομικά προβλήματα της αγροτικής παραγωγικής διαδικασίας στη χώρα μας, την ανεπάρκεια και ανικανότητα των υπεύθυνων υπηρεσιών, ενώ συγχρόνως αποκαλύπτουν τον ρόλο των κυβερνήσεων, των κομμάτων που τις στηρίζουν και του τοπικού πολιτικού προσωπικού.
«Θα σας εξαφανίσωμεν» βροντοφώναζε ο Μαυρογιαλούρος κορυφώνοντας τον λόγο του προς τους αγρότες της εποχής με ένα σαρδάμ που έμεινε στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου.
«Θα σας εξαφανίσωμεν» βροντοφωνάζουν και τώρα οι σημερινοί Μαυρογιαλούροι. Και τώρα δεν απευθύνονται μόνο στους φτωχούς και αγράμματους χωρικούς της δεκαετίας του ’50, αλλά απευθύνονται σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
Περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από πλατεία σε πλατεία, από χωριό σε χωριό προσπαθώντας να μας πείσουν ότι προφανώς φταίμε, προφανώς είμαστε αμαρτωλοί, προφανώς εμείς τα φάγαμε και άρα προφανώς πρέπει να τιμωρηθούμε, προφανώς πρέπει να καταστραφούμε και να πεινάσουμε, προφανώς πρέπει να δουλεύουμε δωρεάν και εθελοντικά βάζοντας κι από την τσέπη μας και προφανώς πρέπει να είμαστε υπάκουοι και να λέμε και ευχαριστώ, αφού πάντα υπάρχουν χειρότερα για να μας συμβούν.
«Θα σας εξαφανίσωμεν».
Σίγουρα πράγματα. Θα παίξουν με την αγωνία και την απόγνωσή μας για το αν και πότε θα έρθει το νερό για να ποτίσουμε τα χωράφια που παράγουν αμφιβόλου προοπτικής προϊόντα. Νερό αδιευκρίνιστης ποσότητας και κόστους, νερό που σε λίγο καιρό θα το αγοράζουμε από τον ιδιώτη που θα το εκμεταλλεύεται. Κι αν κι εφόσον έρθει τελικά το νερό «χάρη» στην προσωπική παρέμβαση του κάθε τοπικού Μαυρογιαλούρου, αλλά και της συζύγου του πρωθυπουργού, τότε ευτυχείς και ήσυχοι πλέον θα μπορέσουμε να ασχοληθούμε με τα άλλα προβλήματα της καθημερινότητας.
Πως να ζήσουμε χωρίς χρήματα. Αν και που θα πάνε τα παιδιά σχολείο. Αν είναι σκόπιμο να αγοράσουμε τα φάρμακα των παππούδων. Αν είναι αναγκαίο να πάει κάποιος στο κοντινότερο Δημόσιο νοσοκομείο ή θα ήταν καλύτερα να χρηματοδοτήσει τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια του κέντρου. Για θέρμανση φυσικά δεν το συζητάμε· είναι προφανώς πολυτέλεια για λίγους. Μετακίνηση με ίδια μέσα (ΙΧ) προφανώς είναι τζάμπα σπατάλη ενεργειακών πόρων και άρα δεν χρειάζεται να βάζουμε βενζίνη. Τηλέφωνο χλωμό το βλέπουμε, ρεύμα θα δείξει. Ευτυχώς όμως θα έχουμε τουλάχιστον τα σπίτια μας, που ανήκουν όμως στις τράπεζες, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια.
Κάποια στιγμή θα έρθει το νερό (όχι πάντως φέτος). Θα έρθουν και οι Μαυρογιαλούροι για να ακούσουν τα ευχαριστώ και να δοξαστούν. Το μόνο ζητούμενο είναι αν θα έχει μείνει κάποιος για να τους δοξάσει, αφού απλά θα μας έχουν «εξαφανίσει».
Στο χέρι μας είναι να μην τους αφήσουμε. Όλοι μαζί ενωμένοι να αντισταθούμε, να παλέψουμε και να ανατρέψουμε την «κακιά μας την μοίρα».
Γιατί αυτό που ζούμε δεν είναι απλά ένα λάθος ή ένα «θέλημα θεού». Είναι συγκεκριμένες αποφάσεις και πολιτικές, κατευθυνόμενες και υποταγμένες σους νόμους των Αγορών και του κέρδους των λίγων. Δεν υπάρχουν ουδέτερες πολιτικές και ουδέτεροι πολιτικοί. Όλοι κάποια στιγμή αποφασίζουν «με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν». Αυτοί αποφάσισαν να βρεθούν απέναντι στο λαό και την κοινωνία. Ας αποφασίσουμε κι εμείς να σηκώσουμε το γάντι.
Οι αγρότες ενωμένοι να σταθούν απέναντί τους. Ν’ απαιτήσουμε την άμεση και σωστά μελετημένη ολοκλήρωση του έργου της μεταφοράς του νερού του Ανάβαλου, σε όλα τις περιοχές που προβλέπονταν στην αρχική “μελέτη” του έργου. Απαιτούμε φτηνό και επαρκές νερό που να καλύπτει πλήρως τις ανάγκες όλων των παραγωγών.
Αλλά ας μη μείνουμε μόνο σ’ αυτό. Το κίνημα των αγροτών να ενωθεί αύριο με το κίνημα των καθηγητών, γονιών και μαθητών, το κίνημα του προσωπικού των Δημόσιων νοσοκομείων, των υπαλλήλων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των εκατομμυρίων απολυμένων ανέργων του ιδιωτικού τομέα, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που έχουν παραδοθεί βορά στις τράπεζες, των εκατοντάδων χιλιάδων δανειοληπτών που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους από τους επικείμενους πλειστηριασμούς, των νέων ανθρώπων που οι επιλογές τους είναι η ανεργία, η μετανάστευση ή η μίζερη ζωή των 456 € μεικτά και όλων όσων πλήττονται από τις πολιτικές τους και κινδυνεύουν άμεσα με αφανισμό. Όλοι μαζί με αλληλεγγύη ν’ αντισταθούμε και ν’ ανατρέψουμε αυτούς και τα μνημόνια τους.
Είμαστε οι πολλοί και έχουμε το δίκαιο με το μέρος μας.
Θέλουμε τη ζωή μας πίσω ΤΩΡΑ!
«ΑΣ ΤΟΥΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΩΜΕΝ».
«Θα σας εξαφανίσωμεν» βροντοφώναζε ο Μαυρογιαλούρος κορυφώνοντας τον λόγο του προς τους αγρότες της εποχής με ένα σαρδάμ που έμεινε στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου.
«Θα σας εξαφανίσωμεν» βροντοφωνάζουν και τώρα οι σημερινοί Μαυρογιαλούροι. Και τώρα δεν απευθύνονται μόνο στους φτωχούς και αγράμματους χωρικούς της δεκαετίας του ’50, αλλά απευθύνονται σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία.
Περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι, από πλατεία σε πλατεία, από χωριό σε χωριό προσπαθώντας να μας πείσουν ότι προφανώς φταίμε, προφανώς είμαστε αμαρτωλοί, προφανώς εμείς τα φάγαμε και άρα προφανώς πρέπει να τιμωρηθούμε, προφανώς πρέπει να καταστραφούμε και να πεινάσουμε, προφανώς πρέπει να δουλεύουμε δωρεάν και εθελοντικά βάζοντας κι από την τσέπη μας και προφανώς πρέπει να είμαστε υπάκουοι και να λέμε και ευχαριστώ, αφού πάντα υπάρχουν χειρότερα για να μας συμβούν.
«Θα σας εξαφανίσωμεν».
Σίγουρα πράγματα. Θα παίξουν με την αγωνία και την απόγνωσή μας για το αν και πότε θα έρθει το νερό για να ποτίσουμε τα χωράφια που παράγουν αμφιβόλου προοπτικής προϊόντα. Νερό αδιευκρίνιστης ποσότητας και κόστους, νερό που σε λίγο καιρό θα το αγοράζουμε από τον ιδιώτη που θα το εκμεταλλεύεται. Κι αν κι εφόσον έρθει τελικά το νερό «χάρη» στην προσωπική παρέμβαση του κάθε τοπικού Μαυρογιαλούρου, αλλά και της συζύγου του πρωθυπουργού, τότε ευτυχείς και ήσυχοι πλέον θα μπορέσουμε να ασχοληθούμε με τα άλλα προβλήματα της καθημερινότητας.
Πως να ζήσουμε χωρίς χρήματα. Αν και που θα πάνε τα παιδιά σχολείο. Αν είναι σκόπιμο να αγοράσουμε τα φάρμακα των παππούδων. Αν είναι αναγκαίο να πάει κάποιος στο κοντινότερο Δημόσιο νοσοκομείο ή θα ήταν καλύτερα να χρηματοδοτήσει τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια του κέντρου. Για θέρμανση φυσικά δεν το συζητάμε· είναι προφανώς πολυτέλεια για λίγους. Μετακίνηση με ίδια μέσα (ΙΧ) προφανώς είναι τζάμπα σπατάλη ενεργειακών πόρων και άρα δεν χρειάζεται να βάζουμε βενζίνη. Τηλέφωνο χλωμό το βλέπουμε, ρεύμα θα δείξει. Ευτυχώς όμως θα έχουμε τουλάχιστον τα σπίτια μας, που ανήκουν όμως στις τράπεζες, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια.
Κάποια στιγμή θα έρθει το νερό (όχι πάντως φέτος). Θα έρθουν και οι Μαυρογιαλούροι για να ακούσουν τα ευχαριστώ και να δοξαστούν. Το μόνο ζητούμενο είναι αν θα έχει μείνει κάποιος για να τους δοξάσει, αφού απλά θα μας έχουν «εξαφανίσει».
Στο χέρι μας είναι να μην τους αφήσουμε. Όλοι μαζί ενωμένοι να αντισταθούμε, να παλέψουμε και να ανατρέψουμε την «κακιά μας την μοίρα».
Γιατί αυτό που ζούμε δεν είναι απλά ένα λάθος ή ένα «θέλημα θεού». Είναι συγκεκριμένες αποφάσεις και πολιτικές, κατευθυνόμενες και υποταγμένες σους νόμους των Αγορών και του κέρδους των λίγων. Δεν υπάρχουν ουδέτερες πολιτικές και ουδέτεροι πολιτικοί. Όλοι κάποια στιγμή αποφασίζουν «με ποιους θα πάνε και ποιους θα αφήσουν». Αυτοί αποφάσισαν να βρεθούν απέναντι στο λαό και την κοινωνία. Ας αποφασίσουμε κι εμείς να σηκώσουμε το γάντι.
Οι αγρότες ενωμένοι να σταθούν απέναντί τους. Ν’ απαιτήσουμε την άμεση και σωστά μελετημένη ολοκλήρωση του έργου της μεταφοράς του νερού του Ανάβαλου, σε όλα τις περιοχές που προβλέπονταν στην αρχική “μελέτη” του έργου. Απαιτούμε φτηνό και επαρκές νερό που να καλύπτει πλήρως τις ανάγκες όλων των παραγωγών.
Αλλά ας μη μείνουμε μόνο σ’ αυτό. Το κίνημα των αγροτών να ενωθεί αύριο με το κίνημα των καθηγητών, γονιών και μαθητών, το κίνημα του προσωπικού των Δημόσιων νοσοκομείων, των υπαλλήλων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των εκατομμυρίων απολυμένων ανέργων του ιδιωτικού τομέα, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που έχουν παραδοθεί βορά στις τράπεζες, των εκατοντάδων χιλιάδων δανειοληπτών που κινδυνεύουν να χάσουν τα σπίτια τους από τους επικείμενους πλειστηριασμούς, των νέων ανθρώπων που οι επιλογές τους είναι η ανεργία, η μετανάστευση ή η μίζερη ζωή των 456 € μεικτά και όλων όσων πλήττονται από τις πολιτικές τους και κινδυνεύουν άμεσα με αφανισμό. Όλοι μαζί με αλληλεγγύη ν’ αντισταθούμε και ν’ ανατρέψουμε αυτούς και τα μνημόνια τους.
Είμαστε οι πολλοί και έχουμε το δίκαιο με το μέρος μας.
Θέλουμε τη ζωή μας πίσω ΤΩΡΑ!
«ΑΣ ΤΟΥΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΩΜΕΝ».
Άργος 13/8/2013
Οργάνωση Μελών ΣΥΡΙΖΑ
Δήμου Άργους-Μυκηνών
Δήμου Άργους-Μυκηνών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου